Na chemotherapie #1 is het na wat langer rust en herstel tijd voor chemotherapie #2, de mini-CTC kuur zoals het heet. ‘Mini’, omdat het een zware kuur bevat dat in 2x wordt gegeven, waar het in uitzonderlijke gevallen in 1x gegeven kan worden.
Dus vandaag is tijd voor de eerste kuur en over 3 weken is het kuur #2. Ten opzichte van de vorige keren hadden we geen 2 weken, maar 3 weken hersteltijd. En dat was meer dan welkom! Zoals wij het noemde ‘een bonusweek’.
Voor zowel fysiek als mentaal was het deze bonusweek wel echt welkom. We merkte dat de eerste kuren in goed tempo doorgaan en dat met ‘gewone’ griepjes tussendoor wel zwaar was. En merkte we voor het weekend dat Kell de mindset kreeg om weer te gaan strijden.
Bang of spannend was niet echt het woord van de bonusweek, maar vooral stom. Stom dat ze weer aan de chemo moest. Stom dat ze weer ziek zou worden van de behandeling, terwijl ze weer zo herstelt was. Stom dat ze een aantal weken in het ziekenhuis opgenomen moest worden. Gewoon extreem stom!
Tot aan zondag. De ochtend was Kell al vroeg wakker en verdrietig. De dag die zo ver weg leek in de bonusweek, was daar dan bijna. De dag dat ze weer ziek ging worden. En toen kwamen er wat angsten bij. Gedurende de dag bleef Kell een beetje in mineur.
Zo bleef Philou bij Oma Jozo slapen en haar hier achterlaten was de eerste stap richting het ziekenhuis. En kwamen er gedurende dag nog wel wat dingetjes, de koffer pakken, Pip naar bed doen, etc. De nacht verliep redelijk, wederom vroeg wakker en nog even knuffelen met Pip. Naar school gebracht en wij met alle spullen richting het ziekenhuis.
Eerder op donderdag heeft ze een PICC-lijn gekregen, een vaste infuusaansluiting in haar bovenarm. En vrijdag was ze al ‘gecontroleerd’ en ‘ingecheckt’ op haar kamer. Vandaag bij aankomst bleek ze toch van kamer te zijn gewisseld. Doordat ze langer blijft en ze een laag immuunsysteem zal hebben komende periode kreeg ze een betere kamer toegewezen voor haar alleen.
Al met al is vandaag weer een lange dag. Veel controles en voorbereidend werk. Ook wordt er driedubbel gecontroleerd of de chemo’s die ze krijgt allemaal kloppen. Op maandag krijgt ze 2 onderdelen van de mini-CTC en op dinsdag weer 2 onderdelen van deze kuur. In de tussentijd wordt er de gehele dag vocht, medicijnen en nog meer toegevoerd via de PICC-lijn.
Rond 15:00 is ze dan echt met de kuren gestart die ongeveer 3 uur duren. Nog even 1 keer verdrietig knuffelen we en dan zegt ze: ‘dit gaat me beter maken’. Vervolgens gaat ze lekker liggen en slaapt ze de toevoer even weg.
Zoals afgesproken blijf ik nu nog even bij der en rij ik later even naar huis om met de meisjes te eten en zal ik vanavond weer terugkomen om te samen nog even de avond in te gaan. We weten dat het weer zware weken gaan worden en proberen vast te houden aan het doel. Maar niet te lang ver voorruit denken. Eerst maar even deze dagen.
Maxime Duvigneau
Floris & Liset
Sander Dike
petra zwetsloot